Waarom deze leesclub?
‘We schreven los van elkaar allemaal al recensies, waren allemaal veelvreters qua boeken. Bij mij en Bianca was er al een tijdje het idee om iets van onszelf te doen. Er zijn meerdere goede leesgroepen maar we wilden graag nog intensiever met lezers samen bezig zijn. Het is zo leuk om te weten waarom iemand een boek leest en hoe het wordt beleefd. Het draait namelijk om de boeken en niet om de personen achter de organisatie, dan ben je in onze ogen verkeerd bezig. Het vanuit het niets iets opbouwen is geweldig leuk om te doen en met dit team is het dagelijks dikke pret. Al bijna anderhalf jaar is het dagelijks hard werken en veel lol hebben.’
Hoe kom je aan de naam Perfecte Buren?
‘De leesclub is in het begin opgericht door Bianca en mijzelf, wij zijn nagenoeg buren, er zit maar één voordeur tussen ons in. We kennen elkaar al jaren en de boeken hebben onze vriendschap een impuls gegeven. En omdat we elkaar erg goed liggen, op alle vlakken eigenlijk wel, zijn we haast perfect hahahaa. Het werkt gewoon goed. Nu met de twee Zuiderburen/Vlaamse teamleden Nancy en Karin en onze Noordeling Brigitta erbij is het burenconcept helemaal rond. Perfecter kan niet. De naam is met een dikke knipoog natuurlijk maar bevat een grote kern van waarheid. Ik spreek voor het team als ik zeg het niet anders te willen’
Is jouw leesgroep anders dan andere groepen op FB? Zo ja, kun je uitleggen?
‘Deze leesclub is niet van één persoon maar echt van een team. Zonder elkaar wordt het stukken complexer. We hebben allemaal onze kwaliteiten en vullen elkaar perfect aan, er is nooit een onvertogen woord, we lopen elkaar niet voor de voeten want we hebben de taken verdeeld, er is inmiddels een onvoorwaardelijk vertrouwen. Dat heeft moeten groeien en met zachtjes vallen en opstaan is dat meer dan goed gelukt. Daarmee zijn we al anders, want een meerkoppig bestuur is vaak reden voor onrust, niet bij ons. In het begin was het vooral het schrijven van groepsrecensies. Met een groepje lezers samen een boek lezen en recenseren. Het is erg leuk, intensief en lezers vinden het ook minder ‘eng’ dan het zelf doen en dus leent dit concept zich daar bij uitstek voor. Inmiddels zijn we zo hard gegroeid en doen we zoveel meer, het is ontzettend leuk om te doen met dit team en onze vaste recensenten. Iedereen krijgt de vrijheid te doen wat zij/hij wilt doen. Alles gaat in goed overleg, de onderlinge gun-factor is erg hoog. Inmiddels zijn er ook veel lezers die vast voor ons recenseren. Dat maakt ons anders denken wij. Maar bescheidenheid siert de mens, dus eigenlijk moet je dit onze leden vragen.’
Hoeveel tijd kost de leesgroep je per week?
‘Goh, veel! Elke dag wel (veel) meer dan een paar uur. Het is overleggen in het team, netwerken, contacten met de uitgevers en auteurs onderhouden. Lezen, recenseren, leesgroepen begeleiden t.b.v. de groepsrecensies, interviews maken, artikelen schrijven etc etc. Het team vult elkaar perfect aan en iedereen doet wat ie kan. Het is veel meer werk dan wat andere mensen denken. Maar we doen het met zoveel liefde en plezier! Soms verplichten we elkaar in het team om offline te gaan en wat anders te gaan doen. We kunnen aan de gang blijven en dan nog komen we tijd te kort. Meestal pakken we dan een boek LOL.’
Wat vind je het leukste aan het werk in de leesgroep?
‘De dynamiek is ongekend. Het is gezellig, divers en heel leerzaam ook. Niets zo leuk dan mensen en boeken. Het allerleukste is misschien wel dat we dankzij de uitgevers en de auteurs zoveel leuks kunnen doen. De winacties en groepsrecensies kunnen alleen dankzij hen worden georganiseerd. Het vertrouwen dat we genieten is gebaseerd op het maken van afspraken en die altijd nakomen. Dat is heilig bij ons. Je moet weten wat je aan elkaar hebt, anders werkt het niet. Natuurlijk is het een hobby maar het is stiekem veel meer dan dat, het is een ‘way of life’ geworden. Het is ontzettend gaaf om van nagenoeg nul bezoekers in het begin, naar nu soms wel meer dan duizend per dag op ons blog te zien groeien! Dat geeft zoveel energie om lekker door te gaan! Schijnbaar wordt het gewaardeerd. Gelukkig maar!’
Jammer dat het hele verhaal uit een grote duim komt. De dames zaten nl ooit in het team van thrillerlezers en waren met de perfecte buren onderdeel van het blog. De term is begonnen nav een boek van Sean Doollitle en aangezien ze toevalig ook buren waren, was de naam snel gevonden. Daar de leidster van Dpb ook in ons team (van (ien teamleden) wat te arrogant werd en zich zelf verheven voelde bij de rest hebben werd de samenwerking voor iedereen een lijdensweg. Gesplitst en nu iedereen veel blijer. Maar er is maar 1 baas daar…