Show don’t tell

StenenOvertuig je lezer met herkenbare ervaringen

Dit is een opdracht met als doel om je te bekwamen in je leidende rol als schrijver. Jij bepaalt, vooraf, wat jij je lezer wilt laten ontdekken. Je lezer is net zo eigenwijs als jij. Die wil zelf dingen uitvinden. Door hem of haar met op te leggen wat hij ergens van moet vinden, voelt hij zich onderschat in zijn creatieve vermogens.

Je kunt ook lezers laten weten wat je ervan vindt door je emoties centraal te stellen: het hart, de emotie. Irritatie bijvoorbeeld, die toeneemt in samengeknepen billen, tintelende handen, diepe frons en snuivende ademhaling. Je stelt je hart open en raakt je lezer ook direct emotioneel, want die herkent de fysieke signalen van onvrede. Met andere woorden: trek je lezer mee in de beleving.

Stenen in de rivier

Lezers willen liever zelf tot conclusies komen dan dat die haarfijn uitgespeld krijgen. Leg een paar handige stenen in de rivier, dan zoekt hij daar graag z’n eigen weg over (en komt uit bij het punt dat jij wilt maken) dan dat je een brug van argumenten en oordelen over de rivier legt waardoor hij maar een kant op kan (en halverwege van die brug afspringt omdat hij zich verveelt en liever zelf denkt). Vandaar: show, don’t tell. Laat zien wat jou tot een conclusie brengt en verleidt je lezer om je daarin te volgen terwijl hij, spelenderwijs, zelf op het idee komt. Jouw idee.

Bron: Yoeke Nagel Schrijfcoaching